Violet Monroes straf voor winkeldiefstal

In de stuiptrekkingen van verlangen bezweek Violet Monroes voor de aantrekkingskracht van een high-end boetiek. Niet in staat om de verleiding van de exquise koopwaar te weerstaan, liet ze sluiks een item in haar tasje glijden, zich niet bewust van de strenge matrone die elke beweging van haar observeerde. Toen ze de winkel probeerde te verlaten, confronteerde de vrouw haar en onthulde haar ongeoorloofde daad. Violet, aanvankelijk verward, realiseerde zich al snel dat deze gewone winkelier geen gewone winkelier was. Deze vrouw met autoriteit, een disciplinair die geloofde in lesgeven via onconventionele middelen. Ze gebood Violet op haar knieën te zakken, niet alleen om de gestolen goederen terug te brengen, maar om een dienst te verrichten die veel intiemer was dan louter restitutie kon bieden. Violet gehoorzaamde, hoewel geschud,. Ze ritste de vrouwenbroeken open, waardoor een verborgen verlangen zichtbaar werd dat haar eigen verlangen weerspiegelde. Het gekreun van de vrouwen galmde door de lege winkel, een bewijs van de straf die was omgezet in een genot voor hen beiden. De scène eindigde met Violet die grondig bevredigd was, zowel fysiek als psychologisch. De les was geleerd, en de straf was meer dan de moeite waard.