Een groep grottrollen rekt en domineert genadeloos een grotroofster

In het diepst van een ondergrondse hol stuit een gewaagde ontdekkingsreiziger ongewild op een bende groteske grottrollen. Hun onverzadigbare eetlust is niet beperkt tot goud of schatten; ze hunkeren naar menselijk vlees, vooral naar de sappige roze plooien tussen de benen van een vrouw. De trollen, drie in getal, verspillen geen tijd met het claimen van hun prijs. Ongenadig rekken ze haar op, om beurten penetreren ze haar in elke denkbare positie. Haar gekreun van lijden galmt door de grotten terwijl de trollen haar meedogenloos neuken. De aanblik van haar kronkelend in pijn wakkert alleen hun wellust aan, drijft hen nog dieper. De enorme trollen om haar te vullen, laten haar niet achter in de andere kamer. Maar dit schrikt hen niet af. Ze vinden een manier om haar dubbel te penetreren, haar tot haar grenzen oprekkend. De ontdekkingsreiziger merkt, ondanks haar geschreeuw, dat ze geniet van de kwelling. De trollenwoede wordt een symfonie van genot, waardoor ze smeekt om meer. Dit is een wereld waar genot en pijn vervagen, waar de grens tussen extase en lijden zo dun is als een draadje.